23 tm 28 september is de tweejaarlijkse fotobeurs Photokina in Keulen. Daar is verspreid over 12 hallen alles te zien wat er aan fotografie gerelateerde techniek te zien is. Dus camera's, licht, assesoires, software, computers, print, boekjes, lijsten etc. We krijgen 40 entreekaartjes voor de leerlingen van de VF klassen. Dus als je interesse hebt: meld je bij de secretaresse van Mevr. Lagarde; mevr Bens. Je kunt haar vinden tegenover de derde lift. Voor de kaartjes geldt: wie het eerste komt ...............
de site: http://www.photokina.de/
wat is er nieuw te verwachten? zie site
Verslagje:
"Vernieuwingen" en de achtergronden van de fotografie n.a.v. een bezoek aan de Photokina.
We zijn met de fotografiedocenten 2 dagen naar de Photokina geweest. Dit is de tweejaarlijkse fotobeurs in Keulen met alles voor de fotograaf op het gebied van camera's, licht, statieven en andere accessoires, print, kleurmanagement, software en video. De beurs zelf is naar schatting 10x groter dan de jaarbeurs in Utrecht. Van te voren is het dus zaak om een planning te maken. Het is ook de plaats om afspraken te maken met leveranciers, contacten te leggen en te verstevigen. Zo hebben we bijvoorbeeld een uitnodiging ontvangen om eens in Wenen bij de grafische school te gaan kijken en worden al onze Nikons in het vervolg tijdens de grote vakantie gratis schoongemaakt. Een ander bedrijf heeft aangeboden om een les te komen geven over printen en printpapieren. Het meeste gebeurd "achter de schermen". Dit is een groot, voor gewone bezoekers onzichtbaar gedeelte, van de beurs. We hebben onze tijd opgesplitst tussen “voor” en “achter” en vooral getracht vernieuwingen en trends waar te nemen. Leuk zijn daarbij altijd de kleine standjes, aan de zijkanten van de diverse hallen, uit landen als Hongkong, China en Korea . Daar zien we uitvindingen die erg leuk, gek maar vaak ook zonder meer geniaal zijn. Twee jaar later zijn de bedrijfjes verdwenen of we zien de technologie terug bij de grote merken.
Omdat het onmogelijk is alles te beschrijven wat we gezien hebben in de twee dagen beperk ik me in onderstaande verslag tot hetgeen waarover ik met grote regelmaat vragen krijg van collega’s aangevuld met een trend.
De meeste SLR (spiegelreflex) camera's hanteren al tijden het DX formaat. Hiervan is de chip kleiner dan het formaat wat we vanuit de traditionele fotografie kennen. Dit heeft gevolgen voor de scherptediepte van de foto's. Het is veel moeilijker om een foto te maken met een kleine scherptediepte. Bovendien wordt de beeldhoek veel kleiner. Daardoor is het wel goedkoper om een telelens aan te schaffen. Het grootst voordeel van het DX formaat is echter dat de foto's minder last hebben van lensfouten. Hoe boller het glas in de lens waardoor gefotografeerd wordt, de zijkant van het glas dus, hoe groter de afwijkingen. Het DX formaat gebruikt voornamelijk het midden van het glas.
Omdat de chips toch steeds meer pixels zijn gaan bevatten de laatste jaren zien we nu ook diverse cameramerken overstappen op de full-frame sensor. Nog meer pixels blijken fysiek niet te plaatsen te zijn op het kleinere DX formaat. De naam full-frame verwijst naar het formaat van de traditionele 35 mm fotorolletjes. Volgens de fabrikanten kunnen we nog steeds onze oude lenzen voor de nieuwe camera’s gebruiken. Dat is maar hoe je het bekijkt. Op dit moment zijn er voor de meeste camera's met meer dan 20 miljoen pixels slechts 1 of 2 lenzen die genoeg scheidend vermogen hebben zodat het verschil tussen 10 en 20 miljoen pixels ook daadwerkelijk op de foto waar te nemen is.
Ook zien we de eerste fotocamera's waarmee je tevens HDR film kunt opnemen. Dit is momenteel maximaal een half uur lang of 4 GB. Persoonlijk vond ik de beelden over-verscherpt. (maar dat kan ook de nabewerking geweest zijn.) De stills zijn, nog niet, te gebruiken voor publicaties. De verwachting is dat binnen 2 jaar alle camera's met deze videofunctie uitgerust zijn. In de journalistieke wereld kan het enorme gevolgen hebben en daar wordt enorm onrustig gereageerd op deze ontwikkeling. Dit heeft te maken met uitzendrecht en het bereiken van de klant. De fotograaf kan de doelpunten veel eerder bij de gebruiker hebben. Denk daarbij aan verspreiding via de mobile telefoon en het web.
Wat me oprecht verheugd heeft te zien, ik beken, dit heeft te maken met een persoonlijke liefde, is dat tegenover dit digitale geraas de traditionele fotografie niet verdwijnt. Deze is inmiddels verworden tot een lifestyl. De aanvoerder daarin in de lomografie. Een initiatief van een groep studenten aan de Weense kunstacademie dat wereldwijd een hype is geworden en zich nog steeds uitbreidt. De leus is "the future is analoge". In eerste instantie is men begonnen met de Holga een plastieke camera met plastic lens waarbij lensfouten, toeval en onscherpte omarmd werden. Daarna kwam de camera met vier lensjes; wie heeft hem niet gehad als gadget?. Inmiddels zijn er allerlei soorten en formaten camera's met lensjes, flitsers, filters, tassen, t-shirts, fotoalbums, lijsjes e.d. op de markt.
Deze traditionele beweging zien we ook terug in de filmindustrie. Nu de grote merken geen films en papier meer maken ontstaan er kleine filmfabriekjes die aan de weer wereldwijd groeiende vraag voldoen. Papier en filmsoorten die ik twee jaar geleden niet meer kon krijgen blijken opeens weer op de markt te zijn. Deze fabriekjes dragen ook de, niet beschermde namen van gelijksoortige fabrieken uit begin van de vorige eeuw en gebruiken zelfs de oude recepten en fabricageprocedés. We spraken één van de leveranciers en die vertelde dat hij nog nooit zoveel technische camera's had verkocht als het afgelopen jaar. Dit gewoon als totaal pakket met de benodigde films. Ook onze leerlingen zijn razend enthousiast over de traditionele fotografie merken we. Zij zijn digitaal opgevoed en ervaren het als iets nieuws en magisch. Voor de eerder genoemde technische camera is nu ook een full frame digitale one-shot achterwand op de markt gekomen waardoor oude en nieuwe technieken weer samen komen. Ook is de look van het oude barytpapier nagebootst in de nieuwste printpapieren. Het enige probleem daarbij is nog de houdbaarheid. Verder dan 10 jaar gaat die niet terwijl die van het originele de 100 jaar overstijgt.
We zijn met de fotografiedocenten 2 dagen naar de Photokina geweest. Dit is de tweejaarlijkse fotobeurs in Keulen met alles voor de fotograaf op het gebied van camera's, licht, statieven en andere accessoires, print, kleurmanagement, software en video. De beurs zelf is naar schatting 10x groter dan de jaarbeurs in Utrecht. Van te voren is het dus zaak om een planning te maken. Het is ook de plaats om afspraken te maken met leveranciers, contacten te leggen en te verstevigen. Zo hebben we bijvoorbeeld een uitnodiging ontvangen om eens in Wenen bij de grafische school te gaan kijken en worden al onze Nikons in het vervolg tijdens de grote vakantie gratis schoongemaakt. Een ander bedrijf heeft aangeboden om een les te komen geven over printen en printpapieren. Het meeste gebeurd "achter de schermen". Dit is een groot, voor gewone bezoekers onzichtbaar gedeelte, van de beurs. We hebben onze tijd opgesplitst tussen “voor” en “achter” en vooral getracht vernieuwingen en trends waar te nemen. Leuk zijn daarbij altijd de kleine standjes, aan de zijkanten van de diverse hallen, uit landen als Hongkong, China en Korea . Daar zien we uitvindingen die erg leuk, gek maar vaak ook zonder meer geniaal zijn. Twee jaar later zijn de bedrijfjes verdwenen of we zien de technologie terug bij de grote merken.
Omdat het onmogelijk is alles te beschrijven wat we gezien hebben in de twee dagen beperk ik me in onderstaande verslag tot hetgeen waarover ik met grote regelmaat vragen krijg van collega’s aangevuld met een trend.
De meeste SLR (spiegelreflex) camera's hanteren al tijden het DX formaat. Hiervan is de chip kleiner dan het formaat wat we vanuit de traditionele fotografie kennen. Dit heeft gevolgen voor de scherptediepte van de foto's. Het is veel moeilijker om een foto te maken met een kleine scherptediepte. Bovendien wordt de beeldhoek veel kleiner. Daardoor is het wel goedkoper om een telelens aan te schaffen. Het grootst voordeel van het DX formaat is echter dat de foto's minder last hebben van lensfouten. Hoe boller het glas in de lens waardoor gefotografeerd wordt, de zijkant van het glas dus, hoe groter de afwijkingen. Het DX formaat gebruikt voornamelijk het midden van het glas.
Omdat de chips toch steeds meer pixels zijn gaan bevatten de laatste jaren zien we nu ook diverse cameramerken overstappen op de full-frame sensor. Nog meer pixels blijken fysiek niet te plaatsen te zijn op het kleinere DX formaat. De naam full-frame verwijst naar het formaat van de traditionele 35 mm fotorolletjes. Volgens de fabrikanten kunnen we nog steeds onze oude lenzen voor de nieuwe camera’s gebruiken. Dat is maar hoe je het bekijkt. Op dit moment zijn er voor de meeste camera's met meer dan 20 miljoen pixels slechts 1 of 2 lenzen die genoeg scheidend vermogen hebben zodat het verschil tussen 10 en 20 miljoen pixels ook daadwerkelijk op de foto waar te nemen is.
Ook zien we de eerste fotocamera's waarmee je tevens HDR film kunt opnemen. Dit is momenteel maximaal een half uur lang of 4 GB. Persoonlijk vond ik de beelden over-verscherpt. (maar dat kan ook de nabewerking geweest zijn.) De stills zijn, nog niet, te gebruiken voor publicaties. De verwachting is dat binnen 2 jaar alle camera's met deze videofunctie uitgerust zijn. In de journalistieke wereld kan het enorme gevolgen hebben en daar wordt enorm onrustig gereageerd op deze ontwikkeling. Dit heeft te maken met uitzendrecht en het bereiken van de klant. De fotograaf kan de doelpunten veel eerder bij de gebruiker hebben. Denk daarbij aan verspreiding via de mobile telefoon en het web.
Wat me oprecht verheugd heeft te zien, ik beken, dit heeft te maken met een persoonlijke liefde, is dat tegenover dit digitale geraas de traditionele fotografie niet verdwijnt. Deze is inmiddels verworden tot een lifestyl. De aanvoerder daarin in de lomografie. Een initiatief van een groep studenten aan de Weense kunstacademie dat wereldwijd een hype is geworden en zich nog steeds uitbreidt. De leus is "the future is analoge". In eerste instantie is men begonnen met de Holga een plastieke camera met plastic lens waarbij lensfouten, toeval en onscherpte omarmd werden. Daarna kwam de camera met vier lensjes; wie heeft hem niet gehad als gadget?. Inmiddels zijn er allerlei soorten en formaten camera's met lensjes, flitsers, filters, tassen, t-shirts, fotoalbums, lijsjes e.d. op de markt.
Deze traditionele beweging zien we ook terug in de filmindustrie. Nu de grote merken geen films en papier meer maken ontstaan er kleine filmfabriekjes die aan de weer wereldwijd groeiende vraag voldoen. Papier en filmsoorten die ik twee jaar geleden niet meer kon krijgen blijken opeens weer op de markt te zijn. Deze fabriekjes dragen ook de, niet beschermde namen van gelijksoortige fabrieken uit begin van de vorige eeuw en gebruiken zelfs de oude recepten en fabricageprocedés. We spraken één van de leveranciers en die vertelde dat hij nog nooit zoveel technische camera's had verkocht als het afgelopen jaar. Dit gewoon als totaal pakket met de benodigde films. Ook onze leerlingen zijn razend enthousiast over de traditionele fotografie merken we. Zij zijn digitaal opgevoed en ervaren het als iets nieuws en magisch. Voor de eerder genoemde technische camera is nu ook een full frame digitale one-shot achterwand op de markt gekomen waardoor oude en nieuwe technieken weer samen komen. Ook is de look van het oude barytpapier nagebootst in de nieuwste printpapieren. Het enige probleem daarbij is nog de houdbaarheid. Verder dan 10 jaar gaat die niet terwijl die van het originele de 100 jaar overstijgt.
